fl studio 11 review

L Studio 11 Review - De Fruity Loops Game Changer ?
Na 14 jaar is FL Studio uitgegroeid tot een van de meest gebruikte DAW rond . Met de release van FL Studio 11 zal deze nieuwste versie verleiden om te gaan met de FL stroom ?
Hoewel sommige andere software kunnen de neiging om de krantenkoppen domineren , FL Studio is een van de meest gedownloade muziek maken toepassingen rond . Het is veel veranderd , beginnend als Fruity Loops en geleidelijk rijpen in een meer afgeronde muziek productie-omgeving , maar dan wel een die een heel andere aanpak van zijn concurrenten neemt . Het is alleen voor Windows - en , zoals SONAR , lijkt het waarschijnlijk om op die manier te wijten aan de vele jaren van code die niet gemakkelijk kunnen worden overgezet blijven.
FL Studio is verkrijgbaar in drie versies: Fruity Edition , de goedkopere optie zonder geluid volgen , de volledige Producer Edition ( hier besproken ) , en de Signature bundel die de Producer Edition plus een aantal van de paradepaardjes van instrumenten Image-Line 's anders verkrijgbaar als afzonderlijke aankopen bevat . Het bedrijf oefent een vrij unieke beleid van levenslange gratis upgrades voor welke versie je hebt gekocht .






Get Fruity
Voor de niet-ingewijden , FL Studio ziet en voelt een beetje anders dan andere DAW . Het heeft de neiging om veel individuele editor windows gebruiken om te werken met inhoud evenals het hebben van een Verkenner-achtige browser die al uw inhoud naar type toont en laat slepen en neerzetten of het invoegen van inhoud in een project met een paar klikken . Instellen is relatief eenvoudig , met een paar MIDI en audio in en uit instellingen zorgen , configureren buffers enzovoort .
De belangrijkste sequencer gebied heet de playlist een naam wat logisch is als je stap sequencing is echter iets minder nauwkeurig als je doet meer conventionele , lineair spoor bouw . Neem het direct in een audio https://www.kmraudio.com/ als een clip , waarna het kan worden verwerkt , of opnemen in een Edison recorder module : U kunt audio met behulp van een van de twee methoden te nemen . Dit is in wezen een geavanceerde wave editor module die in staat is complexe analyse en bewerken van taken. FL Studio is zeer krachtig voor het werken met audio , al duurt het een beetje wennen aan al de iconografie . Hoewel de interface is vrij glad , beroept zij zich ook veel op de kleine knoppen en andere grafische evenals uitgebreide rechts te klikken om toegang te krijgen submenu's. Dit is allemaal prima als je eenmaal aan gewend bent , maar kan een beetje verwarrend voor nieuwe gebruikers.

review rocksmith

Rocksmith 

 De overtreffende trap van Guitar Hero en Rock Band blijkt niet een game met nóg meer instrumenten, maar een game met echte instrumenten. Afijn, er valt genoeg op Rocksmith aan te merken. Het is daarom geen ideale vervanging voor de gitaarleraar, maar het is wel een leermethode die je op een leuke manier helpt vooral de basisbeginselen van het gitaar- en basspel onder de knie te krijgen. Ook ervaren shredders kunnen zich vermaken met Rocksmith, dat dus zowel een vermakelijk spelletje als educatieve software is.

 

Laat dat stoffige plastic gitaartje maar in de kast staan, want Rocksmith is geen nieuwe Guitar Hero- of Rock Band-kloon. De gameplay heeft er wel veel van weg - er dalen ook in deze game gekleurde nootjes neer op een fictieve gitaarhals onderin het scherm, maar in plaats van op plastic, leert Rocksmith je het snarenspel op een echte gitaar of basgitaar. De game wordt geleverd met een kabel die je gitaar verbindt met je console. Vervolgens heb je enkel nog een gitaar nodig die je kunt aansluiten op een versterker, waarna je moeiteloos aan de slag kunt met Rocksmith.
Nou ja, moeiteloos. Het aansluiten is natuurlijk zo gepiept, het daadwerkelijk kunnen bespelen van een gitaar heb je daarentegen niet in een weekje door. Wie nog nooit zo’n instrument in zijn handen heeft gehad, wil bij zijn eerste liedje in Rocksmith uit frustratie zijn gitaar door de huiskamer gooien. Maar doe dat niet. Ten eerste omdat je gitaar daarvan kapotgaat, ten tweede omdat Rocksmith een heel vergeeflijk spel is, al moet je om dat te ontdekken wel wat tijd en moeite in de game steken. Zo gauw je feel krijgt voor het met de vingers dansen over de snaren, is Rocksmith pas écht leuk om te spelen.

Beter worden

Het spel heeft een dynamische moeilijkheidsgraad. Een voorbeeld: ikzelf speel al een aantal jaartjes gitaar, waardoor ik nummers als (I Can’t Get No) Satisfaction van The Rolling Stones moeiteloos kan spelen. Het spel herkent dat. Als ik van begin af aan meerdere noten achter elkaar goed aansla, voegt het spel in de loop van het nummer noten toe. Maar als bijvoorbeeld mijn fictieve buurman Joop met zijn beperkte motoriek de gitaar bespeelt, dan bakt hij er niets van. De versie van Satisfaction die hij krijgt voorgeschoteld, is verre van ingewikkeld en bestaat uit sporadisch neerdalende noten die hij louter ritmisch moet aanslaan.
En zo zorgt Rocksmith ervoor dat je steeds ietsjes beter wordt, zonder overweldigend te zijn. Langzaamaan leert het spel je nieuwe technieken als slides, het leggen van akkoorden en hammer on’s en pull off’s. Daarbij grijpt Rocksmith meer dan eens terug naar de basis, zodat je bepaalde belangrijke aspecten van het gitaarspel niet na enkele nummers weer vergeet. En doe je dat wel, dan kun je altijd terugvallen op de uitgebreide tutorials, die je met filmpjes en oefenmethodes de basisbeginselen weer opnieuw bijbrengen.
Een ander groot verschil met eerdergenoemde muziekgames, is dat je niet kunt afgaan tijdens het spelen: wanneer je faalt schakelt het spel simpelweg naar een makkelijkere versie van het nummer. Het spel straft je nooit echt af, maar blijft je motiveren verder te spelen door de drempel te verlagen, waardoor er altijd gepaste uitdaging is. En voor gitaarveteranen geldt hetzelfde, maar dan door diezelfde drempel te verhogen. De nummers zijn aan het begin van de game appeltje-eitje, maar na eventjes spelen dien je echt alle technieken uit de kast te halen om een nummer met een degelijke score te behalen.
Toch overheersen vooral de niet al te ingewikkelde nummers, wat natuurlijk logisch is gezien het spel rekening houdt met beginnende spelers. Veel nummers zijn gelukkig herkenbaar en tof om te spelen (Sweet Home Alabama , Are You Gonna Go My Way), maar voor de echte gitaarknallers van bijvoorbeeld Iron Maiden en Megadeth, moet je de downloadbare content raadplegen. Al geldt dat nogmaals vooral voor ervaren spelers; beginnende virtuozen hebben hun handen vol aan het bestaande nummerassortiment.

Gebrek aan aankleding

Rocksmith kan afhankelijk van je gitaarspel zowel extreem lastig als simpel zijn. Het is zowel een educatief middel voor beginnende gitaristen als een uitdagend spel voor virtuozen. Maar dat Rocksmith ook een leuk spelletje is, straalt het geheel helaas niet uit. De presentatie is zoutloos. Dat hele ‘rock ‘n roll’-gevoel dat bijvoorbeeld Guitar Hero II zo tof maakt, schittert in Rocksmith door afwezigheid. De voice-over is droog, de aankleding minimalistisch en de opzet van de carrièremodus, waarbij je setlists afwerkt, in rang stijgt en steeds chiquere locaties aandoet, te veilig. Ook de menu-indeling is onlogisch, al weten wij zo een-twee-drie geen beter alternatief voor de huidige navigatiewijze.
Rocksmith bevat ook nog vrij te spelen arcadegames die je met je gitaar speelt, echter zijn die te cheesy en simplistisch om langdurig te vermaken. Daarnaast speel je in de hoofdmodus extra gitaren, versterkers en pedals vrij die je in de oefenruimte kunt testen. Dat is echt onwijs cool: je hebt een heel arsenaal aan effecten en gitaren tot je beschikking, waarmee Rocksmith ook een uitgebreide gitaarstudio is. Je moet die extra’s en opties wel zelf ontgrendelen. Dat is goed voor de uitdaging, maar een crime als je gewoon even lekker met de geluidseffecten aan de slag wilt gaan. In Guitar Hero wil je immers toch ook gelijk alle nummers kunnen spelen, in plaats van ze één voor één vrij te moeten spelen? En het is niet alsof het vrijspelen van een geluidseffectje nou iets is om helemaal hoteldebotel van te worden. Een beetje geforceerd dus.

Fundamentele gebreken

Dan zijn er nog enkele problemen die direct betrekking hebben op de gameplay. Zo heeft de game last van de nodige input lag. Na wat gekloot met ons geluidssetje (dat je het beste analoog kunt aansluiten) liep het geluid van onze gitaar ongeveer synchroon met dat van de game, al slaagden wij er niet in de perfecte afstelling te vinden. Ook het beeld liep bij ons achter op het geluid, al kan dat ook een probleem van onze (overigens gloednieuwe) HDTV zijn. Dit is net als in andere muziekgames aan te passen door de beeldvertraging te configureren, al wisten wij ook hier niet de ideale configuratie te vinden.
Een ander probleem is dat de game maar tot op zekere hoogte je fouten afstraft, waardoor het gevaar bestaat dat je jezelf daarom een technische gemankeerd gitaar- of basspel aanleert. Wanneer je een open snaar aan moet slaan, kun je er ook zes tegelijkertijd spelen; het spel telt dat alsnog als een goed aangeslagen noot. En dat is natuurlijk een cruciaal mankement bij een educatief programma. Ook andere fundamentele speeltechnieken, zoals palmmuten, herkent het spel niet. Zo kun je ver komen door op een andere manier te spelen dan eigenlijk de bedoeling is. Aan de andere kant zijn de tutorials duidelijk genoeg en heb je het in eigen hand hoe nauw je die speeltips neemt.

Tof

Dat het spel in die zin niet de perfecte educatieve ervaring biedt, is wat jammer. Het idee achter Rocksmith is geweldig, maar helaas kent de uitwerking van deze leuke educatieve benadering van het gitaarspel de nodige gebreken. Niet alle educatieve potentie is benut vanwege die onvolkomenheden, maar desalniettemin is Rocksmith in combinatie met lessen of goede begeleiding een aan te prijzen aanvulling op het lesmateriaal. En gitaarfanatici die genoeg hebben van plastic, kunnen al helemaal niet om Rocksmith heen. Het maakt excelleren als gitaarvirtuoos daadwerkelijk leuk. Eindelijk herkenning in de huiskamer voor amateurartiesten. Eindelijk!

video opdracht school pagina acualiteit

het weer

Temp (°C)	6°	7°	8°	9°	9°	9°	8°	8°
RealFeel®	1°	1°	3°	4°	4°	3°	2°	2°
Vochtigheid	87%	82%	75%	71%	71%	76%	81%	86%
	10	11	12	13	14	15	16	17
Regen	43%	51%	47%	45%	49%	53%	61%	61%
Sneeuw	0%	0%	0%	0%	0%	0%	0%	0%
IJs	0%	0%	0%	0%	0%	0%	0%	0%
	10	11	12	13	14	15	16	17
Wind (km/u)	19 ZZW	21 ZZW	21 ZZW	21 ZZW	21 ZZW	19 S	19 ZZO	19 ZZO
UV-index	1	1	1	1	1	0	0	0
Wolkendek	36%	39%	49%	78%	89%	94%	94%	94%
Dauwpunt	4°	4°	4°	4°	4°	5°	5°	6°
Middle Grid line10 CMiddle Grid line5 C

• < Vorige 8 uur
• Volgende 8 uur >

Temperatuurhistorie - feb 6

meer historische weergegevens >

	Vandaag	Normaal	Record	6-2-2013
Hoog	9°	6°	nvt	5°
Laag	7°	-1°	nvt	1°

Zon op/Zon onder

Rises at8:11with9:27of sunlight, then sets at17:38

Maan op/Maan onder

Astronomy >

Rises at11:01with15:12of moolight, then sets at2:13

gitaar review gibson hummingbird

hallo mensen

ik publiceer deze bericht omdat het een geweldig gitaar is men een ordinaire design.Daarnaast ga ik ook een andere paar gitaren laten zien die op deze gitaar neer trekt.

Oorspronkelijk ontworpen rond het frequentiebereik van de menselijke stem voor weergaloze vocale begeleiding.
De Gibson Hummingbird is een akoestisch-elektrische gitaar die heeft gelokt celebrity spelers met zijn zoete, fluwelen toon en opvallende verschijning sinds de release in 1960. De Hummingbird gitaar heeft een Sitka sparren top, mahonie achterkant en zijkanten, 24-3/4 "schaal, zwaluwstaart neck-to-body verbinding, scalloped bracing, en een authentiek Hummingbird slagplaat.

Steek de Gibson Hummingbird in en jam met de geïntegreerde LR Baggs Electronics systeem.


Controleer het drop-down menu aan de rechterkant om de kleuren en / of andere opties te selecteren.
functies
Grover Rotomatic Tuners
Bone nut en Tusq zadel
"Big Sky" radiused toets rand
Fijnste elektronica-industrie
Premium koffer
onderscheidend labels
Nu ga ik het hebben over zijn andere model de epiphone hummingbird epiphone komt ui hetzelfde bedrijfstak van gibson.
De klassieke Hummingbird stijl akoestische werd een van de eerste akoestische gitaren naar een erkende rock and roll icoon dankzij Keith Richards , die een Kolibrie op veel Rolling Stones albums in de vroege jaren '70 met inbegrip van Exile on Main Street en Sticky Fingers geworden . Vandaag de dag , de Hummingbird is nog steeds een go - akoestische voor rockers als Sheryl Crow en Kid Rock die een akoestische met snelle actie en geweldige klank nodig . Nu kunnen zowel beginners als professionals genieten van een klassieke look ontworpen en gebouwd met de integriteit die u verwacht van Epiphone .

De Hummingbird kan snijden door een akoestische band en brand -up van alle country rock opname met een zoete , gebalanceerde klank . En net als al onze Epiphone akoestische gitaren , is de Hummingbird ook gemaakt taai . Het gaat in harmonie en blijft in harmonie , terwijl de verstelbare halspen en palissander brug zorgen voor een stabiele intonatie .

Dacht dat er vele gitaren die beweren dat " historische " of " vintage" stijl , alleen een Epiphone wordt geleverd met een beperkte levenslange garantie en Gibson 24/7/365 klantenservice en de ervaring van een eeuw van gitaarbouw te zijn . Begin met het beste . Bezoek uw erkende Epiphone dealer vandaag en krijg een Epiphone Hummingbird vandaag.